اول از همه خودمو بهعنوان یه مشتاق همیشگی یادگیری آشپزی معرفی میکنم. تو ایران تحصیلات آکادمیک صنایع غذایی رو نیمهکاره رها کردم، چون متأسفانه چیزی که میخواستم رو نمیتونستم تو دانشگاههای ایران پیدا کنم. تصمیم گرفتم با همه سختیها و هزینههای زیاد، تحصیلات آکادمیک آشپزی رو تو خارج از کشور ادامه بدم. خدا رو شکر طی یک سال و نیم تحصیلم تو خارج از کشور، پیشرفت فوقالعادهای داشتم، طوری که اساتیدم منو خلاق خطاب میکردن.
چون علم مواد شناسی رو اصولی یاد گرفتم، تو ۹۵ درصد مواقع اگه هر خوراکی رو تست کنم، بهراحتی میتونم اون غذا رو خلق کنم و بابت این موضوع خیلی شکرگزارم. بعد از یک سال و نیم تحصیل، ۶ ماه تو یکی از معتبرترین هتلهای دبی کارورزی کردم و با یه عالمه تجربه بهروز به ایران برگشتم و آموزشگاهم رو تأسیس کردم.
هدفم از تأسیس آموزشگاه این بود که بتونم بهروزترین متدهای آموزشی دنیا رو تو کشور خودم عملی کنم و در عین حال مدرکی ارائه بدم که معتبر و قابل ترجمه باشه. برای همین آموزشگاه رو زیر نظر سازمان فنی و حرفهای راهاندازی کردم. از اونجایی که عاشق یادگیری هستم، دوباره تصمیم گرفتم تحصیلاتم رو تو ایران ادامه بدم تا از یادگیری دور نمونم.
تخصص اصلی من آشپزی ملل و قنادیه. آشپزی ملل همون رشته تحصیلیام تو خارج از کشور بوده و همه تجربیاتم رو تو دورههای آشپزی ملل آموزشگاه “آشپزشو” به هنرجوهای عزیزم منتقل میکنم. قنادی رو هم به مدت ۶ ماه تو قنادی استاد فرزانه کارورزی کردم و تجربیات این استاد گرانقدر رو با متدهای بهروز ترکیب کردم و تو دورههای کیک آموزشگاه “آشپزشو” تدریس میکنم.
در نهایت، به خودم ثابت کردم که اگه به چیزی علاقه داشته باشی، میتونی به هرچی که میخوای، مثل حس خوب، ثروت، شهرت و… برسی. چون خانواده من هم مثل خیلی از خانوادههای ایرانی، راه خوشبختی رو تو تحصیلات آکادمیک رشتههای مهندسی و پزشکی میدیدن و دنیای آشپزی رو ناآگاهانه فقط تو خوراک روزمره تصور میکردن.
این روایت ادامه داره…
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.